Γιατί τα μπουλόνια έρχονται σε διαφορετικά χρώματα; Μικρά μπουλόνια, μεγάλη γνώση

Αν καιμπουλόνια είναι μικρά, έχουν ένα ευρύ φάσμα εφαρμογών και υψηλές απαιτήσεις αξιοπιστίας, οπότε η χρήση τους είναι ιδιαίτερα ιδιαίτερη.

Οι μέθοδοι επεξεργασίας επιφανείας των μπουλονιών έχουν ως εξής:

1. Μαύρου οξείδωσης: Υπάρχει επίσης μπλε - μαύρη οξείδωση. Γενικά, εφαρμόζεται αντι -σκουριάς μετά την οξείδωση για χρήση.

2. Φωσφορισμός: Γενικά, το λάδι εφαρμόζεται μετά από φωσφορικό.

3. Electroplating: Κυρίως ηλεκτρο -γαλβανισμό, και υπάρχει επίσης επιμετάλλωση χρωμίου, επιμετάλλωση νικελίου, ασημένια επιμετάλλωση κλπ.

4.

5. Διαπέντρωση ψευδαργύρου

6. Μη ηλεκτρο -γαλβανισμένη επικάλυψη: Διαχωρίζεται περαιτέρω σε επικάλυψη ψευδαργύρου και ψευδαργύρου - αλουμινίου - χρωμίου.

ΜπουλόνιΜπορεί να χωριστεί σε πολλά χρώματα ανά χρώμα, όπως μπλε, ασήμι - λευκό, ασήμι - γκρι, χαλκό - κίτρινο, μαύρο, πράσινο κ.λπ.

1. Γιατί υπάρχουν διαφορετικά χρώματα;

Επί του παρόντος, τα κοινά μπουλόνια είναι ασημένια - λευκά, ασημένια - γκρι, κίτρινα και μαύρα. Τα περισσότερα από αυτά τα χρώματα είναι για την εξέταση της εμφάνισης ή της προστασίας του περιβάλλοντος. Είτε μπορούν να βελτιώσουν την ιδιοκτησία κατά της διάβρωσης εξακολουθούν να χρειάζονται περαιτέρω έρευνα.

Για να βελτιωθεί η ιδιότητα κατά της διάβρωσης των βιδών, πρέπει να χρησιμοποιηθούν πιο προηγμένες μέθοδοι επεξεργασίας επιφάνειας. Για παράδειγμα, η αλλαγή από την ηλεκτρολυτική σε ζεστή γαλβανισμό ή το dacromet. Η απλή αλλαγή του χρώματος θα αλλάξει ελαφρώς το αποτέλεσμα κατά της διάβρωσης, αλλά το αποτέλεσμα κατά της διάβρωσης εξακολουθεί να βρίσκεται μέσα στην ίδια τάξη μεγέθους. Ένα άλλο παράδειγμα είναι η χρήση της μέθοδος θεραπείας με μη ηλεκτρολυτικό ψευδάργυρο, η οποία μπορεί να είναι ασημένια - γκρι ή ειδικά επεξεργασμένη για να είναι μαύρη. Ωστόσο, εάν το πάχος της επίστρωσης είναι το ίδιο, η τάξη αντι -διάβρωσης δεν είναι ξεχωριστή. Η δοκιμή ψεκασμού αλατιού είναι περίπου 900 ώρες έως 200 ώρες.

2. Πώς να διεξάγετε θεραπεία επιφάνειας;

Το μαύρισμα του μπουλόνιΗ επιφάνεια είναι να τοποθετήσετε το μπουλόνι σε μια δεξαμενή διαλύματος. Η δεξαμενή διαλύματος περιέχει κυρίως ένα χημικό διάλυμα με οξειδωτικό. Μέσω της θέρμανσης, σχηματίζεται ένα λεπτό φιλμ από τετραξείδιο σιδήρου στην επιφάνεια του μπουλονιού. Το πάχος είναι γενικά 0,6 - 0,8 μm, το οποίο είναι μαύρο ή μπλε - μαύρο. Ωστόσο, η θεραπεία της επιφάνειας μαυρίσματος δεν έχει βασικά την ικανότητα πρόληψης σκουριάς, οπότε θα σκουριάσει γρήγορα χωρίς λάδι. Ακόμη και στην κατάσταση του πετρελαίου, η δοκιμή ψεκασμού αλατιού μπορεί να φτάσει μόνο στις 3 - 5 ώρες.

Μετά τη μαύρη θεραπεία των συνδετήρων, η συνέπεια της ροπής και η δύναμη σύσφιξης είναι επίσης πολύ φτωχή. Για να βελτιωθεί η συνέπεια της ροπής και της δυναμικής σύσφιξης, μπορεί να βιδωθεί μόνο μετά την εφαρμογή του λίπους στο εσωτερικό νήμα κατά τη διάρκεια της συναρμολόγησης.

Η επιφανειακή φωσφορική είναι επίσης μια πολύ φθηνή μέθοδος για επιφανειακές βίδες. Πρόκειται για να απορροφήσετε τα μπουλόνια σε ένα διάλυμα υψηλής θερμοκρασίας που περιέχει φωσφορικό οξύ και φωσφορικό διϋδρογόνο για να σχηματίσει ένα κοκκώδες φωσφορικό φιλμ που αποτελείται από φωσφορικά ιζήματα. Αυτή η φωσφορική μεμβράνη σχηματίζει μια προστασία κατά της διάβρωσης στην επιφάνεια του μπουλονιού.